Ĉi tiu estas blogo de po(e)moj verdaj: la poemoj, kiel la pomoj, povas esti duraj aŭ molaj, dolĉaj aŭ akraj, sed ankaŭ sengustaj. Vi povas libere legi kaj manĝi, ŝati aŭ ne ŝati, nur provi aŭ tramanĝi.
sabato 18 gennaio 2020
TRANS LA TEMPO
Mi estas vivanta
pluan vivon
strangan
ekster la tempo.
Mi estas kaŝrigardanta
sen permeso
tra la truo de seruro
kiam ĉio estas finiĝinta
kaj mi vidas
kio okazas
trans la limo
post
la frapo fatala
mi vidas tion
kio ne estas por mi,
mi sentas tiel.
Kion mi faras?
Kion mi faras ĉi tie
ankoraŭ ĉi tie?
La filmo finiĝis
la kinejo malplenas
kial mi
troviĝas ankoraŭ
en la ludo
kiu ja fine estas
de fremdaj bildoj?
Tamen
ĉi tie mi restas
trans la tempo
mergite
en la nenion
kiu daŭrigas flui
sed ne apartenas al mi.
Tiberio Madonna
ITALA
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
LA RENKONTO KUN LA TROMPO
Kiam la suno kraŝis faleginte sur la teron mia mond’ ekfajris kaj la koloroj de la vivo englutitaj de la flamoj estas ĉiuj ŝanĝiĝintaj en un...
-
Karaj legantoj, mi havas la plezuron prezenti al vi mian unuan Esperanto-poemaron: "Gutoj da klorofilo". Tiberio M...
-
La suno lumas sur la tragedion kaj mi frapus ĝin per pugno igante ĝin forkuri kaj resalti sur la muroj de la pupteatro por poste fali...
-
Larmo da amo iĝas sango iĝas vino poste vinagro kaj poste vaporeliĝinta lasas sian tamenan signon ĉiamrestontan en la vivoglasoj el kr...
Nessun commento:
Posta un commento