Ĉi tiu estas blogo de po(e)moj verdaj: la poemoj, kiel la pomoj, povas esti duraj aŭ molaj, dolĉaj aŭ akraj, sed ankaŭ sengustaj. Vi povas libere legi kaj manĝi, ŝati aŭ ne ŝati, nur provi aŭ tramanĝi.




domenica 18 settembre 2022

EL FALSA LEDO

 

EL FALSA LEDO




Sub ĉi verda ĉielo

el sunaj folioj

miaj pensoj

ankoraŭ volas

vin spiri.

Vi ĝojas

kiam mi suferas

kaj vi suferas

kiam mi false ĝojas.

Kaj mi forkuras de vi.

Kaj dudekkvin horojn tage

estas grizaj nuboj

kiuj daŭras entute

ĉi tiujn dek minutojn en la parko.

Kion mi faris

sume?

Kiu estas konklude mia

kulpo?

Kiu vere - ni vidu bone -

mia nepardonebla misago

kaŭz' origina de via rankoro?

Tio ke mi malfermis

sen ia intenco

kaj sen tion rimarki

mi malfermis

la paĝojn kungluitajn

de via kor' el falsa ledo.


Tiberio Madonna



Nessun commento:

Posta un commento

LA RENKONTO KUN LA TROMPO

Kiam la suno kraŝis faleginte sur la teron mia mond’ ekfajris kaj la koloroj de la vivo englutitaj de la flamoj estas ĉiuj ŝanĝiĝintaj en un...