NOKTA SCENO

NOKTA SCENO

La luno
substrekita de fadenforma nubo
heligas
sian luman haloon
kiu ĉirkaŭas kaj envias
ĝin
ĉirkaŭvolvite en la nokto.
La luno
akompanata de timidaj punktetoj
el fajro
disĵetitaj ĉi kaj tie
en la senfina vakuo
ĵus leviĝinta
de l’ horizonto
timeme
montras sian vizaĝon
ruĝiĝinta
ĝis ĝi poste
pli alta kaj sekura
fariĝas pli kuraĝa
elmontrante sentime
arĝentan rideton.
La silento
rakontas
libron da emocioj
da rememoroj
por ke oni povu sin luli
en ili
kaj sugestas
pensojn
ŝtelitajn al la fantazio.
La lampionoj
ankaŭ ili
enviantaj la lunon
estingiĝas unuope
en la strato endormiĝinta.
Ĉiu afero
senmova
atendanta la morgaŭon
lasas spacon al la spektaklo
de lumoj
en la ĉielo de la nokto.

Tiberio Madonna

Ĉi tiu poemo aperis en la numero 143(43) de Magdeburga Folio kaj en la numero 319 de Penseo.