Ĉi tiu estas blogo de po(e)moj verdaj: la poemoj, kiel la pomoj, povas esti duraj aŭ molaj, dolĉaj aŭ akraj, sed ankaŭ sengustaj. Vi povas libere legi kaj manĝi, ŝati aŭ ne ŝati, nur provi aŭ tramanĝi.
venerdì 21 dicembre 2018
TAGA SCENO
TAGA SCENO
Kaj la suno
apostrofita de verdaj folioj,
pendantaj
de l’ arb’ ombranta
staranta
aŭstera,
pentras per heleco la tagon.
La suno,
ĉirkaŭita de malpezaj flokoj
de vato
disŝutitaj lontanen kaj proksimen
en la vakuo lazura,
ridante kun viva energio
super la mondo
ĝojege
radias sian fajron
citronflava,
kiu pli malfrue
iom pli sube
fariĝos oranĝa
kaj koloros per tia tinkturo
la tutan ĉirkaŭaĵon.
La kvivitad’ de l’ paseroj
vestas per muziko
la komponaĵon de koloroj
brilantaj
kune ludantaj,
kaj ornamas
la pentraĵon
per melodiaj fadenoj el oro.
La floroj de l’ herbejoj
ankaŭ ili
flavaj
kaj oranĝaj
kolorigis siajn petalojn
imitante la sunon.
Ĉiuj aferoj
lumigitaj
de l’ ronda varma juvelo
enamiĝis al ĝi ekstaziĝintaj,
ĝin admirante
en la ĉiel’ de l’ tago.
Tiberio Madonna
Ĉi tiu poemo aperis en la numero 320 de Penseo.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
LA RENKONTO KUN LA TROMPO
Kiam la suno kraŝis faleginte sur la teron mia mond’ ekfajris kaj la koloroj de la vivo englutitaj de la flamoj estas ĉiuj ŝanĝiĝintaj en un...
-
Larmo da amo iĝas sango iĝas vino poste vinagro kaj poste vaporeliĝinta lasas sian tamenan signon ĉiamrestontan en la vivoglasoj el kr...
-
La suno lumas sur la tragedion kaj mi frapus ĝin per pugno igante ĝin forkuri kaj resalti sur la muroj de la pupteatro por poste fali...
-
Kaj kiam ĉi tiu nokto de l’ mondo falos teren forkonsumita blindigita far la lumoj de la spiroj profundaj kaj de la manoj intertuŝiĝan...
Nessun commento:
Posta un commento